Roofbouw geeft rijke vaders maar arme zonen
“Onze voeding is het niet meer waard nog voeding genoemd te worden, we vullen er nog slechts onze buik mee”
Dit schreef de Zwitserse arts, Prof. Dr. Zimmerman reeds in 1940 toen de bodem verhoudingen nog lang niet zo slecht waren als tegenwoordig.
De landbouw draagt op dit moment in belangrijke mate bij aan de verstoring van het klimaat, aan de vervuiling van het milieu met stikstof, fosfaat, kalium en pesticiden, aan de vermindering van de boven- en ondergrondse biodiversiteit, aan bodemverdichting, aan water- en winderosie en aan de verslechtering van de gezondheid van planten, dieren en mensen. Dit staat haaks op het streven naar duurzame landbouw en een goede gezondheid van plant, dier en mens.
Er zijn twee hoofdoorzaken aan te wijzen waardoor de bodemkwaliteit achteruit holt, het milieu overbelast wordt en onze levensmiddelen niet of onvoldoende bijdragen aan onze gezondheid. Dit verklaart dat de hoofdoorzaak van veel ziekten ligt in een totaal geplunderde en door kunstmeststoffen en bestrijdingsmiddelen verwoeste bodem van de land- en tuinbouw.
In acht maanden naar een optimale lichamelijke gezondheid
Acht maanden naar optimale fysieke gezondheid is gekozen omdat al onze lichaamscellen (behalve hersenen, al wordt ook deze bewering steeds meer ontkracht) zich iedere acht maanden volledig vernieuwen. Er zijn zelfs mensen die beweren dat ons gehele fysieke lichaam in acht jaar geheel vernieuwd wordt (4 overgangen). Wanneer iemand die ziek is dus voldoende gezonde levensmiddelen tot zich zou nemen, is de kans zeer groot dat u zich na acht maanden als herboren zult voelen. Dit herboren voelen is natuurlijk vooral het geval voor hen die nog in fase 1 en 2 verkeren en niet zoals de vele mensen die zich in fase 3 hebben laten behandelen door zeer zure chemische middelen en/of zware chirurgische ingrepen waarbij organen of delen van organen zijn weggesneden of weggebrand. Voor hen is nog alleen van belang dat zij de weg volgen waar zij volledig in geloven.
Wat wij consumenten vergeten zijn, is inmiddels ook door de meeste boeren en tuinders vergeten. Vroeger werd de zuurgraad van de bodem door de meeste boeren en tuinders bijgestuurd en onderhouden met bemestingen met thomasslakkenmeel. Dit product kwam van de hoogovens en was het restant van gietmallen die gebruikt waren voor het gieten van ijzer en gemaakt waren van Bentoniet (kleimineraal).
Door de bemesting met dit product in de land- en tuinbouw werd de boden onderhouden met mineralen en spoorelementen. Dit had tevens ook een positieve invloed op de zuurtegraad van de bodem en ook op het klei-humus complex. Tegenwoordig strooit men meestal mergelkalk en kunstmest om het restant aan elementen beschikbaar te maken voor de plant. (Roofbouw geeft rijke vaders maar resulteert uiteindelijk in arme zonen). In de grafiek op de deze pagina zie je het resultaat.
Het ideale plaatje voor onze dagelijkse voeding zou er ongeveer zo uit moeten zien:
Bron: dhr. Anton Nigten
Alle mineralen en metalen hebben een speciale wisselwerking met elkaar. De elektrostatische uitwisseling onder elkaar dient als ontstekingsmechanisme ter verbranding van zuurstof en voeding.
In geval van koorts (als afweermiddel van infectieziekten) treedt als gevolg van hormoonwrijving een verhoogde hartactiviteit op en daarmee een extra wrijvingswarmte van enkele graden Celsius.
In de darmen helpt de elektrostatische uitwisseling van aluminium als een zachte massage bij de stoelgang.
In onze darmen bevinden zich 60 tot 80% van onze witte bloedlichaampjes, de zgn. leukocyten, die tot taak hebben, o.a. het nitrosamine (stof die wordt gevormd wanneer aminozuren reageren met nitriet, door eiwitstofwisselingsstoornis) en het verbrandingsgif benzpyren (polycyclische aromatische koolwaterstof) te vernietigen.
Deze soorten gif kan men met vitamine C neutraliseren zodat een deel van de leukocyten beschikbaar blijft voor het afweren van ziektekiemen. Gebruik dan wel vitamine C van vruchten en geen ascorbinezuur, vervaardigd van genetisch gemanipuleerde mais!
De hoofdzaak van de meeste ziekten ligt in de totaal geplunderde en door kunstmeststoffen en bestrijdingsmiddelen verwoeste bodem van de land en tuinbouw.
Het gebrek aan mineralen en spoorelementen komt steeds meer op de voorgrond te staan.
Onze huidige voeding bestaat voor een groot gedeelte uit kant en klaar maaltijden en producten die industrieel vervaardigd zijn, meestal behandeld met gamma en röntgenstraling om voedsel langer houdbaar te houden.
Dit betekent dat door dit soort processen ons voedsel tevens energetisch dood is. Meer als 80% van de hedendaagse voeding in de supermarkten was vijftig jaar geleden helemaal niet verkrijgbaar.
Alles moet tegenwoordig snel, wij gunnen ons zelfs geen tijd meer om aandacht aan voeding te geven met alle gevolgen van dien. Wij graven met ons bestek ons eigen graf tegenwoordig door voeding tot ons te nemen waar niets meer in zit!
Vooral bij een verhoogde behoefte aan mineralen en spoorelementen tijdens zwangerschap, borstvoeding, in de groeifase, bij zware arbeid, sport, op hogere leeftijd of na een operatie, chemokuur e.d. kan een absoluut tekort ontstaan.
Symptomen kunnen ontstaan wanneer van een bepaald mineraal voldoende aanwezig is, maar van de tegenpool te veel aanwezig is, bijvoorbeeld Natrium en Kalium, maar ook een teveel aan Magnesium kan ervoor zorgen dat Calcium niet kan worden opgenomen.
Ook het gebruik van medicijnen kan leiden tot een mineraalgebrek. Vooral kalium is hier uiterst gevoelig voor. Het langdurig gebruik van laxeermiddelen, medicijnen voor hartkwalen en tegen reumatische aandoeningen veroorzaken een flink tekort aan kalium.
Werking van mineralen en spoorelementen
Sommige mineralen hebben voor hun werking in het lichaam een partner nodig. Indien deze partner ontbreekt kan ook het betreffende mineraal zijn werk niet doen. Ook dan ontstaat een tekort. Bijvoorbeeld: Calcium werkt niet zonder een bepaald gehalte aan fosfor. Het calcium wordt in dat geval door de nieren onmiddellijk weer uitgestoten of in een erger geval kan het zelfs leiden tot nier en blaasstenen. De gunstigste verhouding tussen calcium en fosfor bedraagt 1½ : 1.
Onopvallend tekort
Veel van deze tekorten zullen niet als dusdanig herkend worden. Een precieze diagnose is vaak niet te stellen, aangezien het lichaam lange tijd op reserves kan functioneren en daardoor een schijnbare gezondheid voorspiegelt.
Bijvoorbeeld: ondanks een tekort aan calcium kan de calciumspiegel in het bloed een lange tijd normaal lijken. Het tekort aan calcium wordt aan het skelet onttrokken waar het zich pas jaren later openbaart in de vorm van botontkalking.
Een mooi voorbeeld is als er veel industriezuivel genuttigd wordt. Omdat de calcium/fosfor verhouding in deze producten niet goed is, resulteert dit in botontkalking (osteoporose).
In de reguliere melk uit de supermarkt is de calcium-fosfor verhouding 1 : 2.
De juiste calcium-fosforverhouding behoort 1½ : 1 te zijn, omdat het lichaam dit zelf corrigeert van 1 : 2 naar 1½ : 1 wordt er calcium uit het beendergestel onttrokken met alle gevolgen van dien. Het is niet voor niets dat er zoveel gewricht vervangende operaties worden uitgevoerd tegenwoordig En men is het ook nog normaal gaan vinden.
Het gebrek aan voedingsstoffen kan men niet opheffen door alle mineralen en spoorelementen apart in te nemen. Slechts door het innemen van het totale mineralen en spoorelementen spectrum kan men het bloedbeeld langdurig en op een schonende manier normaliseren.
