Een overzicht van klachten bij een gebrek aan mineralen en spoorelementen
(lees vooral de allerlaatste regel)
Sommige mineralen hebben voor hun werking in het lichaam een partner nodig. Indien deze partner ontbreekt kan ook het betreffende mineraal zijn werk niet doen. Ook dan ontstaat een tekort. Bijvoorbeeld: calcium werkt niet zonder een bepaald gehalte aan fosfor. Het calcium wordt in dat geval door de nieren onmiddellijk weer uitgestoten of in een erger geval kan het zelfs leiden tot nier en blaasstenen. De gunstigste verhouding tussen calcium en fosfor bedraagt 1½ : 1.
Het gebrek aan voedingsstoffen kan men niet opheffen door alle mineralen en spoorelementen apart in te nemen. Slechts door het innemen van het totale mineralen en spoorelementen spectrum kan men het bloedbeeld langdurig en op een schonende manier normaliseren.
Symptomen van mineraal en spoorelementengebrek:
Kalium gebrek
Vermindering van spierprikkels, tragere reflexen, een aan benen beginnende spierverslapping met verlammingsverschijnselen, nerveuze storingen met verwarringsverschijnselen, verslapping van de hartspier, verhoogde polsslag, gebrek aan maagzuur, verminderde eetlust, duizeligheid, verminderde darmwerking, obstipatie, oedeem, blaaszwakte.
Calciumgebrek
Verhoging van spierprikkels, slappe doch gespannen spieren, voortdurend gapen, kramp in kuiten bovenbenen vingers en tenen, spiertrekkingen, slapende ledematen, overmatige transpiratie, migraine, vergrote pupillen, slecht stollend bloed, gevoeligheid voor allergieën, acne, haaruitval, afbrekende nagels, zwakke tanden.
Magnesiumgebrek
Bij een normale bloedspiegel van calcium, alle symptomen van calciumgebrek, nervositeit, slapeloosheid, verwarring, spiertrekkingen, zenuwstoringen, verhoogd cholesterolgehalte, verhoogd risico op hartinfarct en trombose, menstruatieklachten, groeistoringen, gebrek aan eetlust, gewichtsafname, haaruitval, ruwe huid, schilferige huid en kloven, te snelle en onregelmatige hartslag.
Fosforgebrek
Een gebrek aan fosfor verhindert de normale opname van calcium en leidt tot een verhoogde calciumafscheiding via de nieren en tot nierstenen, energiegebrek, oververmoeidheid, nervositeit, stress, diverse soorten kramp, minder geheugen.
IJzergebrek
Bloedarmoede, vermoeidheid, verminderd prestatievermogen, verhoogd infectierisico, uitblijven menstruatie, hoofdpijn, duizeligheid, moeilijkheden met slikken, huidkloven, haaruitval, scheurende nagels, diarree, bloedverlies, ademhalingsproblemen.
Zinkgebrek
Nervositeit, onrustig gevoel, maagklachten, slecht helende wonden, gebrek aan vitamine A, haaruitval,
Slecht groeiende nagels, witte vlekken op de nagels, slechte tanden, diabetes, hypoglycemie, vruchtbaarheid en potentieproblemen, groeistoornissen, acne.
Mangaangebrek
Gebrek aan vitamine A en B1, geremde glutamine productie in de hersenen, paradentose, slecht werkende schildklier, gevoeligheid voor allergieën, spierpijn, vruchtbaarheid problemen, kraakbeenverharding, gehoorverlies, oorsuizen.
Kobaltgebrek
Gebrek aan vitamine B12, slechte aanmaak van bloedlichaampjes en verkorte levensduur van rode bloedlichaampjes, verminderde ijzeropname, doofheid, stressgevoelig, bewegings-moeilijkheden, verlammingsverschijnselen, veranderlijke ziekten in de bloedbanen van het ruggenmerg, remmende werking op eiwit suiker en vetstofwisseling.
Kopergebrek
Bloedarmoede, remming op de ijzeropname, zwakte, verminderde eetlust, gewichtsafname, pigmentvlekken, ademhalingsmoeilijkheden, storingen in het centrale zenuwstelsel, verminderde afweerkrachten tegen reuma-allergieën-virale en bacteriële infecties en ontstekingen, beïnvloeding smaak (b.v. zoetigheid heeft geen smaak meer)
Kiezelzuurgebrek (silicium)
Uitvallend en dun haar, slapeloosheid, broze nagels, puistjes op oogleden, droge lippen, huidklachten, longklachten, doorbloedingsstoornissen. Silicium is bij alle levende wezens van groot belang. Het geraamte van alle cellen bestaat uit siliciumkristallen (kwarts) die trillingen afgeven ter stimulering van de celmembranen.
Wanneer deze celmembranen niet goed functioneren kunnen schadelijke virussen de cel binnendringen en de chromosomen van onze erfelijkheidsfactoren beschadigen. Cellen (m.u.v. hersencellen die vanaf het vijfde jaar niet meer vernieuwd worden) hebben maar een levensduur van acht maanden, daarna vormen zich weer nieuwe cellen. Daarom is het ook goed om goede omega vetten en oliën in te nemen uit vette vis en andere volle producten zoals roomboter.
Silicium is overigens onmisbaar, bij mens en dier voor de opbouw van pezen-ogen-oorschelpen-nagels-sterke botten-tanden, en kraakbeen.
Het is betrokken bij de vorming van collageen en dus nodig voor alle weefsels die sterk en soepel moeten zijn. Siliciumgebrek veroorzaakt vroegtijdige veroudering van de huid, bindweefsel en zwakke botten.
Een hersenbloeding b.v. kan het gevolg zijn van een zwak vaatstelsel in combinatie met hoge bloeddruk. Ook spataders ontstaan door een verzwakt vaatstelsel dus een tekort aan silicium.
Algemene informatie
Voor het optimaal functioneren van de cellen is uiteraard voldoende zuurstof nodig.
IJzer en kalium zijn hiervoor de belangrijkste transporteurs.
In principe is een menselijk lichaam een brandstofcel, als deze gevoed wordt met hoogwaardige vitale voeding en goed drinkwater wordt er waterstof en zuurstof van gemaakt.
Als er voldoende zuurstof in de cellen komt kan er o.a. ook nooit geen kanker ontstaan.
Kalium kan slechts acht uur in het lichaam worden opgeslagen. Het moet daarom met de voeding, en als dat niet mogelijk is, met mineralen worden opgenomen. Een hoge bloeddruk kan met behulp van kalium en magnesium genormaliseerd worden.
Belangrijk bij mens en dier, is ook de opbouw van botten en tanden. Hiervoor moet dan wel de verhouding tussen calcium en fosfaat kloppen, anders kan dit botontkalking tot gevolg hebben. Zowel calcium als fosfaat worden in het beendergestel opgeslagen en kunnen ook voor andere lichaamsfuncties gebruikt worden.
Daarom moeten ze dan ook constant aangevuld worden.
Voor bodembacteriën evenals voor planten, mensen en dieren zijn de in natuur voorkomende mineralen en spoorelementen, mangaan, koper, zink, kobalt, chroom, nikkel, arsenicum, vanadium, selenium enz., van groot belang.
Deze metalen hebben een specifieke wisselwerking met elkaar en zorgen voor de vorming van tal van enzymen. Hiervan zijn slechts kleine hoeveelheden nodig.
Wanneer deze metalen echter niet of nauwelijks aanwezig zijn, dan kan dit leiden tot ernstige stoornissen.
Vanwege de onderlinge relatie moeten ze altijd tezamen worden ingenomen, dit ook, omdat aparte inname kan leiden tot ernstige vergiftigingen.
Chroom is onmisbaar voor de suikerstofwisseling, regelt het cholesterolgehalte in het bloed en verbetert gebrekkige glucose en vetstofwisseling. Te weinig chroom in het lichaam kan dus leiden tot aderverkalking en suikerziekte (diabetes).
Kobalt is een zware en harde metaalsoort en vormt samen met mangaan de kern voor vitamine B12 in vier enzymen.
Als kobalt ontbreekt, vindt er geen nucleïne zuursynthese plaats en ontstaat bloedarmoede.
Komt Mangaan niet voor in het lichaam dan vormt zich geen urinezuur waardoor de vorming van citroenzuur wordt geblokkeerd.
Ontbreekt Zink, dan heeft dit spiervergiftiging, alcoholvergiftiging, acidose en stilstand van proteïne-synthese tot gevolg.
Zonder Nikkel vormt zich geen urinezuur.
Molybdeen is uitermate belangrijk voor het geheugen en bij het vormen van vetzuur uit koolhydraten.
Bij gebrek aan Tin blijft de secretie van de spijsverteringsenzymen uit.
Voor de spijsvertering is overigens ook Aluminium nodig. Aluminium speelt een belangrijke rol in alle functies van mens, dier en plant, zoals o.a. het in stand houden van de lichaamstemperatuur, evenals het vormen van hormonen en enzymen.
Zelfs van het in hogere concentraties, uiterst gevaarlijke gif Arsenicum, hebben wij kleine hoeveelheden nodig voor het functioneren van onze ogen. De ui bevat o.a. voldoende arsenicum.
Zo is het voor menigeen onvoorstelbaar dat we zelfs zilver, lood, cadmium, rubidium, zwavel, fluor, strontium, barium, titanium en nog veel meer elementen nodig hebben voor de werking van onze lichaamsfuncties, zij het in zeer kleine hoeveelheden.
Samengevat is het innemen van essentiële supplementen van groot belang voor een gezond lichaam.
