Atmosferische vervuiling is een aanslag op de hoeveelheid levensnoodzakelijke zuurstof
In de lucht om je heen zweven allemaal bijna onzichtbare deeltjes. Deze deeltjes noemen we ionen. Ionen zijn in feite elektrisch geladen deeltjes die niet alleen buiten, maar ook binnen rondzweven. De negatief geladen ionen zijn belangrijk om het zuurstofgehalte in de lucht op peil te houden.
Magnetische velden van satellieten, zendmasten, hoogspanningsleidingen, mobiele telefonie, zonnepanelen, omvormers en andere draadloze communicatieapparatuur, bederven de zuurstof die nodig is voor alles wat leeft op deze aarde.
“Er is wetenschappelijk aangetoond dat de concentratie aan zuurstof in de atmosfeer langzaam afneemt…
In Japan wordt tegenwoordig regelmatig gebruik gemaakt van zuurstofzuilen en draagbare zuurstoftankjes, omdat de mensen uit de sterk verontreinigde lucht niet meer voldoende zuurstof kunnen inademen.”
Dr. John Muntz, Ph.D. Voedingswetenschapper
Door het ontstaan van het zgn. kranseffect komen er elektronen vrij in de lucht rondom een zendantenne en om geleidingskabels. De gasmoleculen worden door deze elektronen chemisch geactiveerd en er ontstaan nieuwe verbindingen.
Een mens heeft ca. 14% zuurstof nodig om goed te kunnen leven. Ca. 41% van de mensheid krijgt minder dan 10%, en een sterk dalende tendens zet zich voort.
Zuurstof wordt bijvoorbeeld geïoniseerd, waarbij enkele moleculen in ozon veranderen: het is daarbij belangrijk om te weten, dat de verhouding van 1 deel ozon op 12 miljoen delen lucht, als gevaarlijk wordt beschouwd. Zo ontstaat ook stikstofoxyde, een bestanddeel van fotochemische smog. Stikstofoxyde is nog tien keer giftiger dan ozon en vormt samen met het regenwater de zure regen.
Het ionen-evenwicht
We weten dat de lucht bestaat uit moleculen van verschillende gassen en die moleculen op hun beurt weer uit atomen. De atomen bestaan uit een kern, waarin een bepaald aantal deeltjes met een positieve lading (protonen) zitten – dit verschilt per element – en die omhuld worden door een schil of schillen met negatief geladen deeltjes (elektronen). Het atoom is van zichzelf elektrisch neutraal: als het aantal protonen in de kern gelijk is aan het aantal elektronen, resulteert dit in een neutraal geheel, want de positieve en negatieve ladingen heffen elkaar op.
In beginsel zijn ook de moleculen elektrisch neutraal. Deze worden gevormd door de atomen wanneer die zich binden, ofwel doordat de één een elektron afstaat aan de ander, of doordat ze één of meerdere elektronen samen delen. Als atomen of moleculen nu door één of andere oorzaak elektronen verliezen (deeltjes met een negatieve lading), dan zijn ze positief geladen, want de positieve lading van de kern is dan groter: ze worden zo positieve ionen.
Wanneer ze nu daarentegen elektronen opnemen, worden ze negatieve ionen, want dan is deze negatieve lading groter dan die van de kern.
In de natuur is er onder normale omstandigheden gewoonlijk een ionen-evenwicht. De normale concentratie aan ionen in de lucht ligt bijv. tussen de 1.000 en 2.000 ionen per cm³, met een verhouding van 5 positieve en 4 negatieve ionen.
Hieruit blijkt dat de lucht een bepaalde positieve elektrische lading heeft – zij is licht geïoniseerd wat van levensbelang is voor de ontwikkeling van organische processen en de zuurstofvoorziening van de cellen.
Dieren, zoals muizen, cavia’s, konijnen die men probeerde te houden in een omgeving zonder ionen, gingen in korte tijd dood. Ook heeft men aan de hand van experimenten kunnen bewijzen dat planten in een omgeving met vooral negatieve ionen spectaculair groeien, veel beter dan onder andere omstandigheden.
Een te groot aantal positieve ionen is schadelijk voor onze gezondheid, zoals wij op verschillende manieren kunnen gewaarworden. De stofdeeltjes die in de lucht hangen, vangen ionen met een negatieve lading op, waardoor de concentratie aan positief geladen ionen toeneemt.
Ook worden negatief geladen ionen verbruikt door magnetische velden. In de praktijk voelen wij dit doordat het ademhalen moeilijker gaat. Vaak veroorzaakt het astma-aanvallen.
Minuscule waterdruppels in de omringende lucht vangen daarentegen de ionen met een positieve lading op, waardoor het aantal negatieve ionen het grootst wordt.
Dit uit zich in een behaaglijk gevoel van frisheid na een fikse regenbui, midden in een dicht bos of in de buurt van een waterval, waar de ionen gesplitst worden wanneer het water de rotsen raakt. Bij verblijf in een omgeving die arm is aan negatieve ionen of die vooral ionen met positieve lading bevat, verzwakken de mensen en andere levende wezens: onze weerstand neemt af, de bloedsomloop verloopt moeilijker en gewoonlijk krijgen we ook ademhalingsmoeilijkheden.
Dit fenomeen is ook waar te nemen in slecht geventileerde, met airco (door de airco worden ook negatieve ionen positief geladen) gekoelde kantoorgebouwen.
In onderstaand filmpje wordt begrijpelijk uitgelegd hoe o.a. het Covid 19 virus is ontstaan.
Hoe ontstaan ionen?
Ionen zijn moleculen, die minstens een elektron hebben verloren of erbij hebben gekregen en zijn of negatief dan wel positief geladen en daarmee gepolariseerd.
Relatief veel negatieve ionen worden in de berglucht en zeelucht aangetroffen en in de lucht na een onweersbui ontstaan door UV-straling, bliksem en fijne waterdruppeltjes die met de luchtmoleculen reageren. Bijna alle positieve + natuurlijke ionen ontstaan uit radioactiviteit. Ongeveer 40% van deze natuurlijke luchtionen ontstaat vanuit radioactieve mineralen, diep in de grond.
Elke keer wanneer er een radioactief atoom naar de oppervlakte komt en met de lucht in aanraking komt, worden er 50.000 – 500.000 ionenparen geproduceerd.
Een andere 40% wordt verkregen door het in de lucht aanwezige radon-gas. Door elk radon-atoom worden ongeveer 250.000 ionenparen gegenereerd. De laatste 20% wordt gecreëerd door de uitstoot van op grote afstand ontstane supernova’s in de ruimte (hoge-energieprotonen vanuit de ruimte).
Ionen die zich bevinden in woningen en gebouwen leven gemiddeld ongeveer 30 seconden, voordat ze in aanraking komen met stofdeeltjes, virussen e.d., en vervolgens naar de bodem zakken. In de buitenlucht leven de ionen gemiddeld een paar minuten langer.
Negatieve ionen ontstaan gewoonlijk vanuit radioactiviteit, maar ook door verdampend water. Door bliksem tijdens onweersbuien, en door bosbranden ontstaan ook + en – ionen. Deze ionen echter worden niet geproduceerd tijdens normale weersomstandigheden.
Bij normaal weer is de concentratie aan luchtionen ongeveer 200 – 800 – negatief en 250 tot 1500 + positief per cm³. Binnenshuis is dit aantal gewoonlijk aanzienlijk lager.
Enkele uren vóór een storm opsteekt kan het aantal positieve + ionen enorm stijgen, soms wel tot 5.000 ionen per cm³. Tijdens de storm stijgt het aantal negatieve – ionen, soms wel met een paar 1000 per cm3. Gelijktijdig daalt dan het aantal positieve + ionen soms wel onder de 500 per cm³. Ionen kunnen dus geproduceerd worden door hoge-energie activiteit, maar daarnaast ook door open vuur en gloeiende voorwerpen. Hete objecten geven gelijke hoeveelheden + en – ionen af.
Verdampend water produceert negatieve ionen in de lucht, ten gevolge waarvan de positieve ionen achterblijven in het nog niet verdampte water. De positieve ionen worden via het water teruggeleid naar de grond.
Loodrecht boven ondergrondse wateraders kan worden gemeten dat de positieve ionisatie veel groter is dan de negatieve. Dit is ook het geval op geologische breuken en over het algemeen in gebieden die als geopathogeen worden bevonden. Het komt vaak voor dat personen die op deze zones wonen, klachten hebben die toegeschreven kunnen worden aan de werking van ionen.
Het is algemeen bekend dat, bij een bepaalde wind, sommige personen geplaagd worden door migraineaanvallen of een gevoel van malaise. Ze geïrriteerd raken en dat er soms zo van in de war raken, dat ze denken er bijna gek van te worden.
Het gaat gewoonlijk om warme en droge winden, waardoor een grote concentratie positieve +ionen ontstaat: de föhn in Zwitserland en Midden- Europa, de mistral, de sharaw in Israël en in het Midden-Oosten, de sirocco in Italië, de Levant in Spanje, enzovoort.
Wat doen negatieve ionen?
Negatieve ionen zijn luchtmoleculen met een negatieve lading. Ze bewegen zich met een snelheid van ongeveer 1 m per seconde door de lucht in de richting van een geaard oppervlak. Deze negatief geladen deeltjes verbinden zich met stofdeeltjes in de lucht. De stof- en chemische deeltjes zijn overwegend positief geladen. De negatief geladen ionen botsen tegen de positief geladen stofdeeltjes. Ook magnetische ladingen die door mobiele telefonie worden veroorzaakt raken daardoor hun lading kwijt aan dat deeltje.
Zo verbinden negatieve ionen zich met huisstof, chemische verontreiniging, uitlaatgassen, rook of ze slaan gewoonweg neer op een positief geladen TV- of beeldscherm. Bij een tekort aan negatieve ionen blijven de positief geladen deeltjes in de lucht zweven. Denk aan bijv. roetdeeltjes, virussen en andere luchtverontreiniging.
Door de steeds toenemende vervuiling van de atmosfeer kan de ionisatie van de lucht hierdoor bijna nihil gaan worden. Waardoor de lucht vrijwel ongeschikt wordt om nog in te ademen. In de buurt van televisieschermen en computers wordt de lucht verzadigd met positieve ionen door de straling van het beeldscherm. Dit gebeurt ook bij andere elektronische apparatuur zoals digitale schoolborden, mobiele telefonie, en draadloze WIFI-signalen die slecht zijn afgeschermd. Ook is de straling van zonnepanelen en omvormers niet te verwaarlozen, de magnetische velden die al deze apparatuur veroorzaakt heeft ver strekkende gevolgen voor ons welzijn. In de volgende filmpjes kun je zien wat magnetisme doet op planten maar ook op ons bloed. Door de clustering van het ijzer in ons bloed wordt er steeds minder zuurstof naar de cellen en onze hersenen getransporteerd.
Als men de digitale schoolborden eens zou terugbrengen naar confessionele schoolborden en de draadloze digitale apparatuur vervangt voor bekabelde systemen kan men weer gerust in het klaslokaal gaan zitten zonder bang te zijn voor Corona!!!!
Ionen zijn in staat zich aan aërosolen – dat zijn vaste of vloeibare stoffen in gassen – alsook aan stofdeeltjes en virussen te binden. Deze worden zwaarder dan de omringde lucht en slaan daardoor neer. Ionen hechten zich ook aan bacteriën en ziektekiemen en maken deze door elektrische oplading onschadelijk.
De ergste “ionen-rovers” zijn elektrische geladen kunststof oppervlakten, huisstof en elektrische apparatuur. Bij een tekort aan negatieve zuurstofionen, hebben veel mensen last van nervositeit, voelen zich depressief of vermoeid, hebben een gestoorde nachtrust of hebben een verlaagde psychische of fysieke weerstand.
De beste manier om de lucht gezond te houden bestaat dus uit het verbannen van de “ionen-rovers”, regelmatig de ruimte te luchten en gebruik te maken van natuurlijke materialen.
Zuurstof is alleen biologisch actief, wanneer zij negatief geladen is.
Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat het verrijken van de lucht met negatieve ionen een positief effect op de mens heeft. Er is een duidelijke toename van de weerstand, een verbetering van het concentratievermogen en een toename van de levensvreugde geconstateerd.
Wanneer de ionenverhouding is verstoord – de lucht te veel positieve zuurstofionen bevat, bijvoorbeeld bij een weersomslag – komen gezondheidsklachten als ‘zich niet lekker voelen’ regelmatig voor. Deze klachten zijn bijvoorbeeld een droge keel, verstopte neus, grieperig gevoel, vermoeidheid, slaapproblemen, hoofdpijn, etc.
Elektrische spanning voor cellen
Elke gezonde lichaamscel heeft een celspanning van 50 tot 70 Millivolt. Bij uitputting valt deze waarde terug tot 0 Millivolt en kan zelfs positief worden. Door negatieve zuurstofionen kunnen de cellen steeds weer opnieuw worden ‘opgeladen’. De cellen hebben zuurstof voor hun stofwisseling nodig want zuurstof breekt vet en koolhydraten af. Als resultaat verlaat koolzuur de cel via de longen het lichaam. Nieuw opgenomen negatieve zuurstof verrijkt het bloed en komt in de cel. Vereenvoudigd is de stofwisseling als volgt weer te geven: Koolhydraten uit de voeding en zuurstof komen in de cel. Beide worden daar verbrandt waarbij kooldioxide via het bloed door de longen wordt uitgeademd. Anders is het bij bijvoorbeeld kankercellen. Bij deze cellen ontbreekt het verbranden van zuurstof, waardoor er een koolzuurverzameling plaatsvindt. Daarnaast stimuleert negatieve zuurstof de aanmaak van cytochroom C, een belangrijke stof voor diverse processen binnen de cel zelf.
Wat is het effect van ionen in de natuur?
In de vrije natuur bevinden zich afhankelijk van de plaats, tijdstip en weersomstandigheden in een enkele cm 30 tot 50.000 positieve en negatieve zuurstofionen. Omdat de verhouding tussen positieve en negatieve ionen 1 : 1,4 is, is er dus een overschot aan negatieve zuurstof ionen.
Onderstaand volgt een overzicht van het aantal negatieve ionen per cm3 op verschillende plaatsen:
- Waterval, bos: 50.000
- Bergen, zee: 5.000
- Stadsrand, weide, veld: 700-1.500
- Park in stad: 400-600
- Trottoir: 100-200
- Woning in binnenstad: 40-50
- Gesloten kantoor met airco: 0-25
